dinsdag 20 februari 2007

ik heb een hekel aan grote momenten

Soms, dan zijn we jaloers

op mensen die zomaar weglopen, zonder om te kijken. Zonder ook maar een seconde de rug te draaien, toch nog even te twijfelen. Zonder na te denken over wat ze misschien laten liggen.

op mensen die verdriet een rangorde kunnen geven. Die zich niet laten overspoelen. Maar verbeten doorgaan. In zo een tempo, dat de pijn lijkt te vervliegen.

Soms, dan vinden we het harteloze zakken.

Voor J.
(sorry dat ik er niet was,
tijdens de begrafenis.)

1 reacties:

Je was er in gedachten. Thanks!