dinsdag 27 februari 2007

sad, triumphant rock band

Jah. Ik had hier en daar laten vallen dat ik wel iets op mijn blog zou zetten over Explosions In The Sky. Dat was dus niet mijn sterkste zet, want uh .. wat schrijf je over een instrumentale, hypnotiserende postrockgroep, en vooral: hoe? Ik zou me er graag van onderuit muizen met 'woorden schieten te kort', maar dat is misschien net iets te goedkoop en respectloos. Een poging.
Het was:

° donkere, opeengepakte wolken die met veel kabaal openscheuren
° verloren, onschuldige sneeuwvlokken die naar beneden dwarrelen
° een hoofd dat wordt volgepompt met donkere gedachten en dan genadeloos leeggeblazen
° de tien minuten sluimeren tussen wakker en slaap, maar dan een uur lang
° dwalen over een oneindige ijsvlakte met een snijdende wind in je gezicht, terwijl je het immens warm hebt vanbinnen
° even geloven dat de wereld een mooie plek is, en dan een onverbiddelijk einde van een sterk concert

En de grote meerderheid was daar mannelijk, wat mij verbaasde voor een groep met 'Your hand in Mine', 'It's Natural to be Afraid' en 'The Only Moment We Were Alone' als songtitels. Wat een sissy's, dacht ik, maar toen er bij elke uitbarsting hier en daar eentje wild met zijn verwaaide haren in het rond begon te schudden, snapte ik het weer wel.

't Was schoon, ge hebt allemaal iets gemist, ja.

8 reacties:

het was zelfs verdomd schoon!

(toevallig tokyo police club ook niet gezien achteraf? ook schoon - maar anders)

° proud to be a sissy °

ja, tokyo police club ook nog meegepikt. al was ik nog redelijk in een roes na explosions :)
maar idd, sympathieke muziekjes en zo boenk erop toen frontman zei "aren't you tired of bands? do you have time for us?" of toch iets in dien aard :)

nou, merci voor het euh nogal metaforische verslag.

Of we waren daar ook.. moesten we niet ziek zijn.
Hoe was voorprogramma? :)

voorprogramma, confuse the cat, was wel ok. al had ik het idee dat ik het allemaal al eens ergens had gehoord..

pironik, ik dacht dat een metafoor meer of minder jou wel niet zou irriteren? :) meer rationele verslagen morgen in de gazetten, zekers.

mannen hebben ook gevoelens hoor, ik hou ook wel van ballades :p

geen haar op m'n hoofd dat eraan zou denken zo'n magistraal concert met zoveel woorden te beschrijven, maar het hoeft gezegd... het kwam verdacht dicht in de buurt bij wat ik dat uur ervaarde!

'een brokje geluk', dat waren mijn woorden achteraf en sarah knikte. Een brokje geluk, badend in de zwaarte van het leven. en ja hoor, ook hier gaat het goed...

Zulke dingen wil ik van op de eerste vijf rijen meemaken. Het lukte me op Dour met Explosions en met M83, het lukte me met Red Sparowes in de 4AD, het lukte me met 65Daysofstatic in Brugge en op Pukkelpop. En dàn kan ik daar echt in opgaan, maar nu stond ik te ver naar achteren en had ik het gevoel de magie een beetje te missen. Ik vond ze ook een beetje te ingetogen naar mijn vuile goesting. Maar ik blijf fan! Yaaay!