zaterdag 10 april 2010

middagrood

Frank Vander linden, de mens die bijzonder mooie teksten schrijft, draait plaatjes tijdens de zondagse brunch, en dat twaalf weken lang op radio 1. croissants met middagrood, ik kijk er naar uit!

we zijn niet meer dan
wegwaaiend stof
we kunnen niet veel
proberen toch
iets te bereiken
iets te zijn, en ik

ik ben een kruimeldief
ik heb haar kruimels lief

als ze me terugvindt
langs de weg
poetst ze me op met
wat ze zegt
ze kan me krijgen
ze heeft me al, en ik

ik ben een kruimeldief
ik heb haar kruimels lief
ik zie haar duivels graag

ze trekt haar nieuwe laarzen aan
alles heeft zijn plaats
ik ga naast de tafel staan

ik ben een kruimeldief
ik heb haar kruimels lief
ik heb haar duivels graag

(Kruimeldief, De Mens, afsluiter van het album Liefde.)

morgen luistert ze samen met mij. ik weet het zeker. met de beelden van Paris-Roubaix op de achtergrond, zonder geluid. zo is ze wel. maar dat is niet erg. frank is een verdraagzame mens.