dinsdag 30 december 2008

moment

een jaar raakte alweer gevuld met momenten. fijne en een paar minder fijne. soms niet eens zo ver van elkaar verwijderd. ik blik tevreden terug en memoriseer. bijvoorbeeld, het bereiken en lichtjes overschrijden van mijn fysieke (en ook wel mentale) grens in een eindeloos lijkend gebergte in de gutsende regen. toen was het pure miserie, nu is het zelfs mooi om op terug te kijken.
daarnaast heb ik gek genoeg fijne uurtjes doorgebracht vastgegespt in mijn autozetel. toch wel de koop van het jaar, dat oud mormeltje. niets leuker dan de zon die zich door m'n voorruit boort terwijl ik in heuse onderweg-modus nadenk over wat was, wat is en wat zal zijn, binnenkort, later, ooit.
the usual suspects: muziek! letters! tergend traag bewegend beeld! lachen, wenen! wij!
happy new year..!

zaterdag 27 december 2008

droom

een ijzige vlakte, eindeloos ver. de wind bijt in mijn gezicht, en er is geen eindpunt. geen verplichte tussenstops waar iets te rapen valt. geen tijdslimieten. de zon zoekt zich een weg. ik volg. je vraagt waar ik op dit moment het liefst wil zijn. ik beschrijf nergens.

maandag 22 december 2008

plaatjesshoppen

terwijl de gehele bevolking van Gent hier wel door het stadscentrum lijkt te dwalen op zoek naar onder-de-kerstboom-presentjes, ben ik supertevreden met mijn driedubbele muzikale aankoop van de voorbije week. we moeten weer eventjes niet meer buiten komen, jieha!

The Gutter Twins - Saturnalia
Pavement - Wowee Zowee
Buena Vista Social Club - Buena Vista Social Club



en stuk voor stuk zeer mooie hoesjes ook.

donderdag 11 december 2008

ernst

"Ik wantrouw ernst, het is een vorm van pretentie. Er is te weinig dat we weten. Zelfs ernstige dingen kan ik niet ernstig nemen. Ik vind dat dat getuigt van nederigheid." :Michaël Borremans.

maandag 1 december 2008

volk

de wachtrij voor de ingang van de cinema was in mijn ogen al meer beangstigend dan de film waarvoor die kleine mensenmassa zich richting stadscentrum had gemanoeuvreerd. en het slome ritme waarmee de overvolle tram mij 's avonds huiswaarts bracht en uiteindelijk voor mijn deur uitspuwde, deed me lichtjes duizelen. hoe dichtbij en bereikbaar alles ook mag zijn in een stadje als dit, soms heb ik het toch even gehad met al dat volk.
gelukkig was de algemene zondagavondbalans positief, want in een allesbehalve dichtbevolkt cinemazaaltje zag ik gisteren, dan eindelijk, entre les murs. een bonte verzameling mondige adolescenten, tussen de vier muren van hun middelbare school, stellen in vraag: het gedrag van hun gedreven klasleerkracht françois, elke brok kennis die ook maar hun richting durft uit te komen en, niet in het minst, zichzelf en elkaar.