donderdag 30 november 2006

one sweet day

-Dictafoons zijn voor watjes, straks oldskool interviewen.

-En een witte rand rond een foto is bourgeois, says Richard Billingham. Onthouden.

-Zou Yves een goeie nachtrust gehad hebben? Update: niet dus.

-De komende dagen werk ik mijn filmlijstje af. Als iemand mij zoekt: Sphinx, Studio Skoop, Actor's Studio, of languit in de zetel. Cheers!

maandag 27 november 2006

en toen

... en toen wou Grace nog eens aan het template prutsen, en was alles weer weg. *zucht*

Er staat nieuw werk op de Banksy website. Dat perfectie niet bestaat, ja. Het is waar. En alles is zo dubbel tegenwoordig. Hoe gaat het met mijn zwijgzame bloglezertjes? Ik ben enorm in de war. Maar dat is daarom niet slecht.

woensdag 22 november 2006

60 plus

Het is seniorenweek. Bij deze een warme oproep om ze allemaal eens flink in de bloemetjes te zetten. Als ze dat garderobe-gewijs al niet zelf doen. Zou dat in 2050 nog bestaan, die geweldige bomma-bloemetjesjurken?

Ik heb mijn bijdrage al geleverd door gisteren ostentatief te blijven zitten toen er zo'n wankel vrouwtje de tram binnensukkelde. Oh, so evil.

De foto is van Charlotte Lybeer, een jonge fotografe. In CC Hasselt te zien, wanna go!

woensdag 15 november 2006

Spaarstraat

Deze foto, is het iets? Of lijkt het er echt niet op? Wat denken jullie? Feedback needed!

dinsdag 14 november 2006

Phoenix, Ancienne Belgique

Phoenix is een Franse band, maar de Fransen zijn er niet wild van. Wij Belgen lusten ze wél, bij het ontbijt (opstaan met softpop) , als vieruurtje (die zoete melodieën) , of als een pittige hoofdschotel (ritme! beats! feest!). Phoenix was in Brussel gisteren, en dat we daar veel te lang hebben op moeten wachten, maakte een lichtjes uitzinnig publiek al snel duidelijk.

De boodschap is overgekomen. Amper een kwartier moet het geduurd hebben voor de zaal ontplofte. In I’m an actor bouwde Phoenix tot tweemaal toe een minuut stilte in, die moeiteloos werd gevuld door een enthousiast schreeuwend publiek. Frontman Thomas Mars was toen al onder de indruk. Hitje Everything is everything volgde en daarmee was de toon gezet. Eén groot feest daar in de Ancienne Belgique.

Geen overuren op het podium, de Franse jongens tekenden voor 80 intense minuten aanstekelijke pop. Een strakke set -vooral geput uit hun laatste album It’s never been like that - waaruit de aandacht geen moment verslapte. Tijdens het instrumentale North ging Mars languit op het podium liggen genieten en in de bisronde (met een akoestisch Playground Love) doorkruiste hij de helft van de zaal en bracht slotnummer Napoleon Says tussen de springende mensenmassa door.

Phoenix’ plaatjes zijn ideaal voor lome (zomer)avonden. Frisse sound, licht verteerbaar en je wordt er bijzonder goedgemutst van. Maar als het plaatje over is, lijkt een dikke waas van melancholie je in zijn greep te krijgen. Gisteren een zwoele maandagavond. Vandaag een druilerige dinsdagmorgen. Mmm :-)

maandag 13 november 2006

ergernissen enzo

En daar ben ik weer... Mijn blogfrequentie is hevig aan het schommelen, en toch komen hier nog dagelijks bezoekertjes over de vloer. Fijn! Ik doe mijn best om regelmatig iets neer te tikken, al hangt dat vooral af van a) de goesting om voor de pc te hangen -dat valt nogal mee- , b) de vraag: heb ik eigenlijk wel iets interessants te vertellen? -als ik de posts van andere bloggers bekijk, ligt de lat niet al te hoog, dus ook daar no worries - , en c) de gedachte: zou ik niet beter iets nuttigs doen -strijken ofzo, hoewel het nut daarvan mij wel eens durft te ontsnappen..

Voorbije week stond ik mij op de bovenste verdieping van een shoppingcenter in Frankrijk enorm te ergeren aan het vrouwelijk gegil van een groep overgevlogen Britse Kooks-fans die tijdens een mini-festivalletje al 3 bands van tevoren leken te gaan flauwvallen bij elke kwartdraai van een mannelijke figuur op het podium. Ugh.

Nog geen halfuur later stond ik tussen diezelfde individuen aan te schuiven voor een toiletbreak, en hmmm... heb ik mezelf al vervloekt omdat ik toen geen fototoestel bij de hand had. De perfect foto voor mijn neus, en ik stond daar gewoon met een volle blaas. Setting: een paar felle tl-lampen, grijze muren vol concertposters, een lavabo gevuld met (half)lege drankbekertjes en nog nasmeulende sigaretten, en 6 tienermeisjes in hun hipste outfit, een breezer in de ene hand en een gsm in de andere. Verdomme toch.

Oh en de concerten: Mumm-Ra: redelijk wisselvallig en zeer verleidelijk om op een hoop te smijten met bandjes als Futureheads, Hard-Fi, Kaiser Chiefs, The Bravery,... Dan Boy Kill Boy, nog zo eentje, al had deze wel een sound .. niet meteen een eigen sound (Maxïmo Park, nee?), maar toch een sound. Spinto Band kwam ongelooflijk rommelig over, al blijft 'Oh Mandy' een super song. En The Kooks zijn al een eeuwigheid op tour, de routine spatte eraf.

Maar het was leuk en we hebben ons goed geamuseerd! En daar draait het toch om tegenwoordig? Geen realityreeks of afvalrace op de televisie waar diegene die de wedstrijd moet verlaten uitbarst in een scheldtirade of bekent dat hij toch zo graag had willen winnen. Nee, ze vinden het allemaal goed zo en ze hebben zich toch geweldig geamuseerd. Nog iemand die dat zo irritant vindt?

Ik hoor het Justine Henin nog niet zeggen.. "Ik zie hier een titel aan mijn neus voorbij gaan, maar het was toch plezant." En Sportweekend slaagde er weer eens in om eerst iets over het veldrijden te lullen en pas dan naar die gewonnen Masters te switchen. De dag ervoor kreeg Clijsters' verschijning op het spelersfeestje ook al voorrang op Henins doorstoot naar de finale. Argh ja, ik kan er niet tegen!! Gelukkig is er nog Hugo Camps "Niet Eddy Merckx, maar Justine Henin is de echte kannibaal". Eat that!

maandag 6 november 2006

this one's for you

For all those feeling a bit blue today!

woensdag 1 november 2006

gotta make one quick call

Ik heb mijn soundtrack voor de komende winter beet! Of althans een dikke kanshebber. Tunng is de naam en ze doen iets wondermoois met gitaren, samples en stemmetjes. Net op tijd. 1 november vandaag en ik merkte zowaar een mini-winterprikje! Vorige week zat ik nog op een terrasje. Kl*te winteruur ook.

Last.fm heeft nog maar eens een stevige opknapbeurt gekregen, I like! Nieuw snufje: een concertkalender op basis van je muziekkeuze, en die is ongelooflijk.. moordend. But I like! Voor last.fm'ers, ik heb een Add-button .. you know what to do ;)

En de boekenbeurs is een wellnessboetiek, kookcursus en kinderleespark geworden. Maar ik heb toch maar mooi een boek van Jeff Wall gekocht! Yeah!