het voorbije weekend zette ik de kille winter even op pauze. we trokken een lentejas aan en waagden ons een kleine tweeduizend kilometer zuidwaarts. er was een pril zonnetje in Porto, en het warmde me op.
de Ribeira, het oude stadscentrum met zijn steile, smalle steegjes, is een kuitenbijter maar evengoed een aanslag op je oriëntatievermogen. de binnenstad van Porto is immers zo beperkt dat je alle toeristische trekkers al achter je hebt gelaten als je maar eventjes te enthousiast doorwandelt. het heeft charme.
mijn nog povere kennis van het Portugees doorstond wonderwel de eerste test. een klein glimlachje of stiekeme knipoogjes wanneer zij mijn woorden herhaalden, maar de klemtoon toch duidelijk op andere lettergrepen legden. de ideale leerschool.
en het architecturaal paradepaardje van de stad: casa da música ontworpen door Rem Koolhaas. we werden rondgeleid door een gedreven gids die ons alle kamertjes van het gebouw toonde, cirkelend rond de grote concertzaal, en popelend als een aasgier om ons 30 luttele seconden toe te laten op de concertstoeltjes. vooraleer de happige bewakers haar en ons vriendelijk zouden verzoeken op te krassen. dat heet dan passie.
Porto was een aangename driedaagse, en een welkome onderbreking van het leven zoals het is in februari.
dinsdag 9 februari 2010
portotripje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten