belgië is maar een vlek groot op de wereldkaart, en toch, ik denk dat de doortochten van joan as policewoman intussen nog amper op één hand te tellen zijn. nochtans, de amerikaanse joan wasser staat solo nog niet zó lang in de schijnwerpers. ditmaal de keuze voor de brusselse beursschouwburg, mooie locatie om haar tweede worp 'to survive' voor te stellen, voorbije woensdag.
vaste waarden tijdens een joan as policewoman optreden: haar bizarre maar soms rake praatjes tussen, en haar sprekende expressie tijdens de nummers. al heel snel durfde ze het aan om het publiek muisstil te krijgen met 'to be lonely', een puur liefdesnummer dat - zo gaan de geruchten - met ex-vriendje jeff buckley in gedachten zou zijn geschreven. Intens stil was het, van dat niveau dat zelfs een sluiter oorverdovend luid klonk (wat is dat toch met die irritante fotomensen..).
andere pieken waren meer geoliede nummers uit de eerste plaat: christobel, feed the light. verbluffend vocaal uithalen of furieus tekeer gaan tegen de states (mij blijven plakken sinds vorige optredens) deed ze niet. wel: haar bassiste rainy orteca en drummer parker kindred een lijntje gunnen. beide zongen mee op 'to america' en 'i defy', enkel leuk als sfeerversterker als je't mij vraagt.
maar los van enkele missertjes, zat en zit het goed met 'to survive'. geen plaat om het doorsnee publiek mee aan te vallen, maar dat hoeft gelukkig ook niet. de single, 'to be loved':
vaste waarden tijdens een joan as policewoman optreden: haar bizarre maar soms rake praatjes tussen, en haar sprekende expressie tijdens de nummers. al heel snel durfde ze het aan om het publiek muisstil te krijgen met 'to be lonely', een puur liefdesnummer dat - zo gaan de geruchten - met ex-vriendje jeff buckley in gedachten zou zijn geschreven. Intens stil was het, van dat niveau dat zelfs een sluiter oorverdovend luid klonk (wat is dat toch met die irritante fotomensen..).
andere pieken waren meer geoliede nummers uit de eerste plaat: christobel, feed the light. verbluffend vocaal uithalen of furieus tekeer gaan tegen de states (mij blijven plakken sinds vorige optredens) deed ze niet. wel: haar bassiste rainy orteca en drummer parker kindred een lijntje gunnen. beide zongen mee op 'to america' en 'i defy', enkel leuk als sfeerversterker als je't mij vraagt.
maar los van enkele missertjes, zat en zit het goed met 'to survive'. geen plaat om het doorsnee publiek mee aan te vallen, maar dat hoeft gelukkig ook niet. de single, 'to be loved':
2 reacties:
*snif*, ik wou dat ik het ook gezien had...
hilde
By: Anoniem on 09:24
één keer live gezien. jaren geleden. prachtig concert.
By: Maarten on 17:07
Een reactie posten