vannacht -toen ik het raam van mijn slaapkamer opentrok- was er alleen maar stilte. geen broeierige stad meer op de achtergrond. gent is uitgefeest, we zijn moe en uitgeput. ik keek op en zag een lichtje in het avonddonker, daar vele kilometers hoger. en ik wou dat ook ik aan boord was. wachten. voorlopig plonzen we in opblaasbadjes. we pletten het gras in begijnhoftuintjes. en we proberen dat zomergevoel toch een beetje vast te grijpen. vijf weken en tellend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten