en stilaan wordt het tijd om een filmgekke tiendaagse af te sluiten. door een onverwachte meevaller kampeer ik sinds begin vorige week in duistere cinemazalen. lustig doorheen een festivalparcours geraasd, met als flitsende uitschieter een marathondag van zes maal negentig minuten bewegend beeld. soms was het een beetje overdreven. de teller strandt voorlopig op eenendertig. een prijs is uitgereikt. de ogen zijn vermoeid. en mijn arsenaal aan zithoudingen is uitgeput. we gooien dan ook bijna de handdoek. een favorietenlijstje volgt, misschien, later.
0 reacties:
Een reactie posten