aan de rand van de woestijn was ik. gearriveerd in een tentenkamp, languit in een pril ochtendzonnetje. er stond een heuse rondrit in de wadi rum te wachten. maar de wolkloze lucht, de warme zandkleur en de stoere rotsen rondom zeiden genoeg. ze praatten stilte. ik probeerde het te vangen met mijn breedhoeklens. het lukte amper. 'het is mooi hier', sms'te ik dan maar met te veel woorden. ze was plots hartverwarmend dichtbij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten