until the cold city wind blows it all in our face

De stad van de lange wachtrijen voor het Salvador Dalí-museum. We passeerden er vluchtig de eerste week, en zouden er later –alweer onverwacht- terugkeren na een drietal lastige dagen van aanhoudende regenbuien op campings. Een verademing in die omstandigheden: familiehotel Europa. Het was er droog, je kon er horizontaal slapen en de host was –laat ons zeggen- bijzonder. (het ogentrekkende no no no wanneer hij hoorde dat we ons enkele minuten op de parking van het tegenoverliggende hotel hadden gewaagd. zijn parkeerkunstjes – achteruit de steile helling van de parkeergarage overwinnen. de grote sneden brood. de suikercroissant. en de pot Nutella die hij naar de ontbijttafel bracht.)