Citytrippen op z’n best. Barcelona kwam op me af als een aangename zuiderse stad met een kloppende ader, de Rambla. Daar: een allegaartje van verkleedpartijtjes, circusacrobatie en souvenirkraampjes. Gaudí heerst in deze Catalaanse stad aan de Middellandse Zee met zijn exuberante architectuur – we kozen voor een bezoekje aan de Sagrada Familia, Park Güell en Palau Güell. (die eerste aan kortingtarief met dank aan een pseudo-studentenkaart. Stoer.) Voor meer Gaudiaans bekijks kocht ik een visueel naslagwerkje. Nog steeds blij met mijn toeristenaankoop.
Ik was in Barcelona onder de indruk van het volkse La Bocqueria, een grote marktplaats waar verse eetwaren aan tientallen kramen wordt verkocht. Vlees en verse vis in geuren, groenten en massa’s fruit in kleuren, lokaal gebruikelijke kruiden en daartussen eetkraampjes waar je tooghangend je ter plekke gefrituurde inktvis of ovengebakken pizza kan eten en verteren.
Nog een verkwikker: de moderne haven en de kuststrook. Het typische stedelijke gevoel verdwijnt daar door de open ruimtes en het havengebied | de kust die steeds in het vizier ligt.
Ik was in Barcelona onder de indruk van het volkse La Bocqueria, een grote marktplaats waar verse eetwaren aan tientallen kramen wordt verkocht. Vlees en verse vis in geuren, groenten en massa’s fruit in kleuren, lokaal gebruikelijke kruiden en daartussen eetkraampjes waar je tooghangend je ter plekke gefrituurde inktvis of ovengebakken pizza kan eten en verteren.
Nog een verkwikker: de moderne haven en de kuststrook. Het typische stedelijke gevoel verdwijnt daar door de open ruimtes en het havengebied | de kust die steeds in het vizier ligt.
0 reacties:
Een reactie posten