maandag 18 juni 2007

il pleut

Ik liep vandaag een marathon op mijn numeriek toetsenbord.
Werken kan soms zo ongelooflijk monotoon zijn.
Het computersysteem liep zelfs niet meer in real time mee.
Ik was het te snel af.
Ik was een beetje een machine.
Een beetje Björk in Dancer in the Dark.
En ook een beetje ongelukkig.
Eigenlijk,
wil ik marathons lopen op het lettergedeelte.


Een kaartenhuisje
en de wind
in een innige omhelzing

3 reacties:

ik deed ooit een vakantiejob waarbij alles draaide om het kennen van codes die voor producten (en adressen binnen de fabriek) stonden. ik heb daar toen heel griezelige numerieke dromen aan overgehouden. zo van "neeeeeeeeee niet de G5K00934 neeee...(fade out)"

ja - werken is niet alles
de paycheck op het einde van de maand maakt soms ietsiepietsie goed

maar naar ik nu ervaar - willen veranderen en solliciteren (kijk hoe fantastisch ik ben!) is eigenlijk nog veel minder aangenaam...

yup, been there :)
leve weekcontracten!