Een sterke film, dat is er één die je doet schuifelen op je stoel, pulken aan je vingernagels en naar adem doet happen. En liefst nog tegelijkertijd. 't Is omdat ik vandaag Crash nog eens heb gezien, anders had ik hier wel een andere definitie neergetikt. Want Elephant is ook één van mijn favorieten, en daar zit ik meestal gewoon verdwaasd naar te staren.
Tijdens Nue Propriété zat ik ook ongemakkelijk in mijn stoel. Ik werd daar ongelooflijk zenuwachtig en ongedurig van. Een onderkoelde film met een krijsende moeder en snauwende broertjes die veel te dicht op elkaars lip leven, brrr. Van die films waarvan ik weet waarom mensen ze geweldig vinden, maar zelf vond ik er geen bal aan. Behalve dan de laatste scène (die met de scherven).
Enfin ja. Stress dat hier hangt! Of die hier hangt. Weet ik veel. Dat er iets in de lucht hangt. Waar zijn de taalpuristen?
Categories:
film
2 reacties:
Hi Grace! I look to Your favourites records and I realise they are the same as mine. Not so strange at the end, I agree. Have You seen The Science of Sleep? I vastly enjoyed it, Gondry is superb. I have a nice bonus cd of All Of A Sudden I Miss Everyone, with the tracks edited by Four Tet, Adem and the like. If You drop me Your gmail, I could sent it to You there. Have a nice and smooth week.
By: Monterey on 23:55
Ik herken een goede film aan het feit dat ik meestal ergens over halfweg een soort bekkramp constateer die mij zegt dat ik al tijden onnozel zit te grijnzen.
De Gegen die Wand-ervaring noem ik dat graag, omdat ik het toen voor de eerste keer aan den lijve voelde.
By: Alexander on 12:51
Een reactie posten