until the cold city wind blows it all in our face

‘E. van het secretariaat hier. Geen les vanavond. Leraar ziek.’

Ik was al onderweg toen ik zijn bericht kreeg. Rechtsomkeer maken was een optie. Maar ik ben blijven zitten. Uitgestapt in station Aalst. In het rond gekeken, op zoek naar collega-student B. Niet gevonden, want B. is er zo eentje die haar gsm wél opneemt als die rinkelt.

Uit pure nostalgie de bib binnengedoken. (Ik ben 4 maanden het ouderlijk huis uit. Ik mis de bibliotheken in de buurt, en frituur Michaël.) Als kind kon ik uren ronddolen op de jeugdafdeling. Daar stonden niet meer dan vijftien rekken, maar dan nog. Als puber kwam daar de muziekafdeling bij. Bakken vol cd’s. Vooraan begon dat met de A. Aan het einde van de ruimte de Z. En in het midden zeker 4 rijen onder de H van Hits. Gisteren begon het met de A en hield het achteraan op bij P. Er zijn veel hits bijgekomen, zo bleek. Q tot en met Z stond tegen de muren gedrapeerd.

Beetje gulzig geweest. Een toren van mijn navel tot onder mijn kin. Trine Sondergaard Heleen van Royen Janet Fitch Véronique Vial Feist Mercury Rev Alan Ball Thomas Vinterberg Goose … Bibliotheken zijn gevaarlijk. Gelukkig hebben ze ook sluitingsuren. Iemand verzocht mij vriendelijk om af te ronden. Ik wou knikken, maar dat was niet meer zo evident.

Dan toch naar buiten gestrompeld. Met een zware schoudertas, beetje uit proportie. Terug in Gent het fietsendoolhof te lijf gegaan. (Ik vergeet altijd waar ik ‘m zet.) Nog relatief snel gevonden, alleen spijtig dat de lucht uit de achterband ontsnapt was. Punaises, soms zijn ze de hel.

Enfin. Mijn moment suprême om in de praktijk te brengen wat ik bij een vorige pneu crevé had verkondigd. (“Volgende keer doe ik het zelf”) Dat was drie weken geleden. En nu al bittere realiteit. Maar taratata, ik ben er zowaar in geslaagd! Mits iet of wat verbale hulp.

-Vriendin J. die mij telefonisch stoorde toen ik druk aan het klungelen was. Kortaf gesalueerd, en achteraf met hangende pootjes teruggebeld. “En hoe doet gij dat dan juist met die lepels?”
-Huisgenootje S. deelgemaakt van mijn grootste twijfel van de avond. “Wat denkt gij dat de bovenkant van dat plakkerke is?”

Ik heb uiteindelijk drie gaatjes gevonden op een oppervlak van misschien 5 vierkante centimeter. Sterk. En dat ik er misschien goed aan had gedaan om die punaise eruit te trekken vóór ik mijn fiets naar huis wandelde. Sja.