De reconstructie van de racistische moorden in de Antwerpse binnenstad liep vanmiddag vertraging op omdat bewoners die langs het traject wonen, beeldjes wilden schieten. Een berichtje in de marge. Maar het intrigeert mij. Waarom wil iemand foto's of videobeelden maken van zoiets? Om een glimps van een haatdragende gek vast te leggen, okee. Maar wat dan?
De foto's netjes opbergen in het familiearchief? ("Awel Thomaske, toen ge nog in mama's dikke buik zat, liept er hier ne keer een gastje voorbij met een jachtgeweer... wacht wacht, kheb der zelfs nog een prentje van liggen. Ochot, 't is just, dat heeft den bompa nog zelf getrokken. Ist ni Louis?") Of misschien vallen de shots wel voor veel euro's te verpatsen aan één of ander sensatiebelust gazetje of tv-stationneke? (wie weet was het voorschot zelfs al betaald) Of, veel sympathieker en genereuzer, meneer en mevrouw wilden het filmpje uploaden via youtube en iedereen laten meekijken. Ons venster op de wereld, nietwaar.
Niets van dat alles hoogstwaarschijnlijk. Mijn fantasie slaat op hol. Maar het verbaast mij telkens opnieuw dat mensen zo graag alles vastleggen. Op band, in hun gsm, op geheugenkaartjes. Weirdo's.
De foto's van de reconstructie krijgen we sowieso morgen in de kranten. Van de hand van de persfotografen weliswaar. Met of zonder balkje voor Van Themsche's ogen.
donderdag 22 juni 2006
beeldjes schieten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten