until the cold city wind blows it all in our face

donderdagavondlaat: terrasjes met een vriendin die de voorbije weken heeft uit elkaar zien spatten wat ze de voorbije 10 jaar heeft opgebouwd. Ik ben nog zo slecht niet in peptalk, blijkbaar. In combinatie met wijntjes. 's Morgens 'toch-wel-een-beetje-hoofdpijn'-smsjes uitgewisseld.

vrijdagavond: zware kost in de theaterzaal van Vooruit, en achteraf evenwicht herstellen in Polé Polé. We waanden ons even in het Studio 100 universum met Waka Waka en Yéké Yéké. Eens van de cocktails slurpend was het gelukkig over.

zaterdag: slenteren door de binnenstad met een veel te lang niet geziene vriend. Dat we alletwee veranderd zijn, maar eigenlijk nog geweldig hetzelfde zijn. En das goed.

zaterdagnacht: halsoverkop op een fijn feestje beland. Beetje decadent. De prijs voor een biertje, om één voorbeeld te geven. Won't say more.

zondagtegendemiddag: slaperig op een tram huiswaarts. Met raampjes open en toch sauna. Met naast kwieke medepassagiers, ook twee blaffende honden en een konijntje in een plastic hok met stro. En twee jeugdige ventjes met zakjes veel te geurige paprika chips.

zondagnamiddag: languit in het zonnetje in een parkje. Tot er grassprietjes in onze kaken getekend stonden. En dan terrasjes, tot de zon weg was. En het weekend ook.