Het voorbije weekend op een podium:
Joan As Police Woman: was vooral een moeizame evenwichtsoefening. Tussen haar intimistisch songmateriaal en haar uitbundig vertelde anekdotes. Joan Wasser staat bekend als een spraakwaterval op het podium, maar deze keer leek het de vaart een beetje uit het optreden te halen. Onderwerp van haar bizarre praatjes: American Airlines, Joans schoenen, hartaanvallen, het kapsel van Condoleezza Rice, moederliefde.
Dat het de eerste keer sinds lang was dat ze weer met bassiste Rainy Orteca en drummer Ben Perowsky speelde, liet ze ook vallen. En dat was voelbaar. Ik zag Joan As Police Woman vorig jaar in Gent, zonder band, en het klonk toen allemaal veel zuiverder, geconcentreerder en minder rommelig.
Wat niet betekent dat het geen gesmaakt optreden was zondag. Joan Wasser heeft een stem die je bij je nekvel pakt van bijna onhoorbaar gefluister, tot het moment dat ze krachtig maar beheerst uithaalt. Een aantal nieuwe nummers ook, en die durven al eens over het politieke klimaat in haar thuisland te gaan. Een kwade plaat, verwacht ik. Snel, hoop ik.
Tilly and The Wall: als opwarmer voor Cansei de ser Sexy. De drie meiden Jamie, Neely en Kianna uitgedost in pakjes met glitters. De twee jongens Derek en Nick huppend met gitaar en keyboard. Ze leken mij over dat podium te zweven op een wolk van optimisme, levensvreugde en heppie heppie heppie. En het lukte aanvankelijk nog aardig om dat naar het publiek over te brengen. Maar na een kwartier zijn ze toch fameus door hun wolk gezakt, vind ik zo. Mijn god, was dat slecht.
Cansei de Ser Sexy: komen uit Brazilië, maar hadden een Jamaïcaanse vlag achter het drumstel gehangen. Omdat ze een nieuwe song hebben over Jamaïca, verklaarde frontvrouw Lovefoxxx, midden in de set. "But we won't play that song tonight" .. (teleurstelling bij het publiek) "Oh, don't be sad, we won't play it in other shows either. So don't feel like you missed it".
Uhm ja. Een beetje een geflipt gezelschap, dat wel, maar geweldig efficiënt om de nacht in te gaan in een waas van euforie. CSS was goed voor een uur kwalitatieve elektropop, met wat ze noemden een hate song (This Month, Day 10), een love song (Alcohol), een heavy metal song (Artbitch), een summer jam (Meeting Paris Hilton), ...
Als een dartel konijn over het podium dansend, en perfect het publiek bespelend, waagde Lovefoxxx zich nog aan een paar decimeters crowdsurf, om daarna voor een bis te worden teruggeroepen door een 'Let's Make Love'-roepend publiek. Sinds de Yeah Yeah Yeah's deze zomer geleden dat ik mij nog zo uitzinnig heb gedragen tijdens een concert, ahahah.
Vanavond staat Cansei de Ser Sexy in Paradiso, en dat wordt live gebroadcast en al.
Categories:
concert
0 reacties:
Een reactie posten