dinsdag 30 december 2008

moment

een jaar raakte alweer gevuld met momenten. fijne en een paar minder fijne. soms niet eens zo ver van elkaar verwijderd. ik blik tevreden terug en memoriseer. bijvoorbeeld, het bereiken en lichtjes overschrijden van mijn fysieke (en ook wel mentale) grens in een eindeloos lijkend gebergte in de gutsende regen. toen was het pure miserie, nu is het zelfs mooi om op terug te kijken.
daarnaast heb ik gek genoeg fijne uurtjes doorgebracht vastgegespt in mijn autozetel. toch wel de koop van het jaar, dat oud mormeltje. niets leuker dan de zon die zich door m'n voorruit boort terwijl ik in heuse onderweg-modus nadenk over wat was, wat is en wat zal zijn, binnenkort, later, ooit.
the usual suspects: muziek! letters! tergend traag bewegend beeld! lachen, wenen! wij!
happy new year..!

zaterdag 27 december 2008

droom

een ijzige vlakte, eindeloos ver. de wind bijt in mijn gezicht, en er is geen eindpunt. geen verplichte tussenstops waar iets te rapen valt. geen tijdslimieten. de zon zoekt zich een weg. ik volg. je vraagt waar ik op dit moment het liefst wil zijn. ik beschrijf nergens.

maandag 22 december 2008

plaatjesshoppen

terwijl de gehele bevolking van Gent hier wel door het stadscentrum lijkt te dwalen op zoek naar onder-de-kerstboom-presentjes, ben ik supertevreden met mijn driedubbele muzikale aankoop van de voorbije week. we moeten weer eventjes niet meer buiten komen, jieha!

The Gutter Twins - Saturnalia
Pavement - Wowee Zowee
Buena Vista Social Club - Buena Vista Social Club



en stuk voor stuk zeer mooie hoesjes ook.

donderdag 11 december 2008

ernst

"Ik wantrouw ernst, het is een vorm van pretentie. Er is te weinig dat we weten. Zelfs ernstige dingen kan ik niet ernstig nemen. Ik vind dat dat getuigt van nederigheid." :Michaël Borremans.

maandag 1 december 2008

volk

de wachtrij voor de ingang van de cinema was in mijn ogen al meer beangstigend dan de film waarvoor die kleine mensenmassa zich richting stadscentrum had gemanoeuvreerd. en het slome ritme waarmee de overvolle tram mij 's avonds huiswaarts bracht en uiteindelijk voor mijn deur uitspuwde, deed me lichtjes duizelen. hoe dichtbij en bereikbaar alles ook mag zijn in een stadje als dit, soms heb ik het toch even gehad met al dat volk.
gelukkig was de algemene zondagavondbalans positief, want in een allesbehalve dichtbevolkt cinemazaaltje zag ik gisteren, dan eindelijk, entre les murs. een bonte verzameling mondige adolescenten, tussen de vier muren van hun middelbare school, stellen in vraag: het gedrag van hun gedreven klasleerkracht françois, elke brok kennis die ook maar hun richting durft uit te komen en, niet in het minst, zichzelf en elkaar.

woensdag 26 november 2008

voorgoed

het is vreemd hoe lang vergeten momenten opeens weer komen bovendrijven. af en toe sijpelt een herinnering aan haar door, en dat zet het alledaagse non-stop in-de-weer-zijn even stil. ik nam afscheid. in een warme kring rondom de kist, waarin ze -voorgoed- sliep. onder massale aanwezigheid van haar familie en vrienden, gebroken. achterblijvers, met pijnlijke vragen. waarom de politie haar vond, en niet iemand anders. eerder, bezorgder. en wie het haar aandeed, en waarom. ik denk terug aan die gedeelde passie, met ons. die het warm maakte, telkens opnieuw. lang vervlogen tijden, maar nu toch bijzonder dichtbij. ik weet nog hoe ze uit die stoel kroop, recht naar de eerste rij.

zaterdag 8 november 2008

ochtendjasje

te doen tijdens een dag-van-niks met een zee-van-tijd: proeven van de geweldige black cab sessions waaronder deze van my morning jacket..



maandag 3 november 2008

winteruur

feit: ik maakte een bizarre winterstart dit jaar. besef: het moment waarop ik de motor startte, en eddie vedder zijn nummer voortzette waar het een week geleden was onderbroken. toen klonk het weids en rook het naar zonnig grasland. nu leek een besloten kampvuur in de sneeuw niet eens zo veraf. ik zat een weekje in de buurt van de evenaar en intussen nestelde het koudste seizoen zich in de belgische schoot..

maandag 20 oktober 2008

filmfestivalitis

als vervolg op m'n vorig berichtje: een willekeurige selectie!

the song of sparrows
een charmant, iraans verhaal waarin gezinshoofd en antiheld karim zijn job op een struisvogelboerderij kwijtspeelt wanneer hij een exemplaar laat ontsnappen. na een vruchteloze poging om het beestje te lokken (karim vermomd als struisvogel ronddwalend in het gebergte, hilarisch!) rijgt de man met weinig succes de kleine jobjes aan elkaar om zijn gezin te onderhouden. een grappige, kleine rampenfilm zowaar.

lake tahoe
een visueel aantrekkelijke film met veel statische shots en een bijzonder sloom ritme. mexico: jongen knalt met auto tegen paal, en moet op zoek naar een vervangstuk. in een gezapig tempo ontmoet hij stuk voor stuk opmerkelijke karakters. op een zeer minimalistische en ingetogen manier brengt fernando eimbcke een verhaal over het omgaan met verlies.

filth and wisdom
madonna maakte een film, en die is nog niet mis ook! het borat-accentje van de oekraïnse immigrant, een fijne muziekkeuze -zelfs tijdens de paaldansscènes, jawel!- een allegaartje aan personages die genoeg doorwegen, en een fijne en verademende verhaalstijl. ik was fan.

elève libre
een overdonderende film die je aanport grondig na te denken over manipulatie. de minderjarige jonas belandt in een kring van drie volwassenen die hem betrekken in intieme conversaties. stilaan voel je de grens verschuiven tussen hun zogezegde seksuele opvoeding en puur misbruik. eentje om achteraf verstomd in de bioscoopzetel geplakt te blijven zitten.

the burning plain
guillermo arriaga, de scenarist van het drieluik amores perros, 21 grams en babel doet het solo na de breuk met regisseur alejandro gonzález inárritu. zijn gesmaakte recept blijft het vermengen van meerdere verhaallijnen die elkaar kruisen en je gaandeweg en al puzzelend meeslepen in een aangrijpend drama. jammer genoeg is deze 'the burning plain' net ietsje flauwer dan de voorgangers. maar toch een pakkende film over het maken van keuzes, overspel, liefde en schuld.

vrijdag 17 oktober 2008

35mm

en stilaan wordt het tijd om een filmgekke tiendaagse af te sluiten. door een onverwachte meevaller kampeer ik sinds begin vorige week in duistere cinemazalen. lustig doorheen een festivalparcours geraasd, met als flitsende uitschieter een marathondag van zes maal negentig minuten bewegend beeld. soms was het een beetje overdreven. de teller strandt voorlopig op eenendertig. een prijs is uitgereikt. de ogen zijn vermoeid. en mijn arsenaal aan zithoudingen is uitgeput. we gooien dan ook bijna de handdoek. een favorietenlijstje volgt, misschien, later.

donderdag 9 oktober 2008

denker

"ik was blij dat Lori sliep. Ik was blij dat ik tijd had om na te denken. Er was genoeg om over na te denken. Het enige waar ik bang voor hoefde te zijn, was dat ik misschien meer gedachten had dan in de tijd pasten."

uit: Gemis, van Manon Uphoff. -behalve een paar uitschieters van alinea's een middelmatig boek, vond ik zo-

donderdag 2 oktober 2008

voor ik vergeet

terwijl het hier verdacht stil werd, bedwong ik midden september een stuk hoge atlas. onze berbervrienden hebben intussen hun uitputtende ramadan beëindigd, de belgische reismakkers zijn wederom het westerse levensritme ingedoken.


ik mijmer graag nog even verder. met inkt in de hand en foto's in het rond kriebel ik wat indrukken op papier. want die kleine, pittige groepsmomenten en de confrontatie met de mooie hoe-ver-kan-je-kijken landschappen dreig ik door de tijd te vergeten.


er waren urenlange dagtochten waarbij eens boven de 3000 meter alle ballast wegviel en enkel de ademhaling er nog toe deed. leeghoofdig zijn, dat is soms een geweldig fijn gevoel. er waren onze marokkaanse ezeldrijvers met hun beperkte, maar zeer charmante woordenschat (bonjour! bien dormi? pas trop fatigué? bon courage!), iedere dag opnieuw en met alsmaar meer wederzijdse sympathie.

er was enorm veel zon, maar ook een beetje stormachtige paniek toen de striemende regen verraste en we ons survivalgewijs aan een stoere rivieroversteek waagden. en er was al eens een pijnlijke grimas van een reisgenootje op luttele meters van de top, spiegels waren overbodig ginds. primitief mooi was het sowieso.

woensdag 3 september 2008

the fog



"can i stay, forever. i feel warm in the stomach of the fog"

en ook: een gevoel dat je besluipt, zonder dat je het voelt aankomen.. Je weet niet waarom of hoe, maar het verrijkt je.

maandag 1 september 2008

lorna

Lorna, een Albanese immigrante, heeft de Belgische nationaliteit verkregen door een schijnhuwelijk met de graatmagere heroïnejunkie Claudy. Samen met mensenhandelaar Fabio heeft ze het slinkse plannetje bedacht om een dodelijke overdosis af te wachten. Dan zal ze trouwen met een illegale, maffiose Rus die daarvoor rijkelijk wil betalen. Lorna droomt van een eigen snackbar met haar grote liefde Sokol, en volgt dan ook bijna blindelings wat Fabio haar opdraagt om haar doel te bereiken.

Maar in hun kil appartement probeert Claudy zich intussen te verlossen van zijn drugverslaving en grijpt daarbij Lorna vast als laatste reddingsboei. Onvoorziene omstandigheden, en die doorboren beetje bij beetje het vooropgestelde plan.

De nieuwe film van de broers Dardenne is er wederom eentje die zich afspeelt in de marge van de maatschappij. Een ruw sociaal drama waarbij een dreigende spanning groeit doorheen het verhaal. Waar in de vorige Dardenne-worp 'l'Enfant' de personages nog vaak de grauwe straten van Seraing opzochten, speelt le Silence de Lorna zich af binnenshuis, op verlaten parkings en in donkere kroegen waar huwelijken worden bedisseld. Ook stilistisch wijken de filmmakers lichtjes af van hun typische zenuwachtige handcamera, wat een rustiger beeld oplevert.

Le Silence de Lorna is een film over migratie, maar bovenal een sterk portret van de intrigerende Lorna. Ze trekt moeiteloos al je aandacht door haar kille en ongrijpbare verschijning, maar langzaam dring je binnen in het leven van een broos en kwetsbaar iemand met een sterk eigen willetje. De Dardennes doen in hun zoveelste succesfilm opnieuw waar ze enorm begaafd in zijn: op bescheiden manier de dagelijkse realiteit uit de donkere buurten in het daglicht stellen. En de kracht van de film zit 'm wederom in de leegte, in de ontbrekende dialogen en in -uiteraard- de stilte van Lorna.

maandag 18 augustus 2008

arrête

est-il f r a n c o p h o n e? drie woorden van mij, een portie gehijg van hem. ik kwam daarstraks een hond tegen tijdens het joggen. het baasje riep arrête arrête. wij liepen verder. voor eventjes toch, want daarna kozen zij voor links en bleef ik staan. er was een loft langs het water, en je kon zo naar binnen kijken. priemende blik van de vrouw in de sofa. waar kijk jij naar. sja, pronk dan niet zo. zij keek een aftandse soap. ik liep verder.

als ik ooit een gebrek mag kiezen, was ik s t o m. vreemd toch welke flarden er soms door ons hoofd waaien. en die gedachte is waarschijnlijk nog politiek incorrect ook. mij een zorg. heel vroeger schreef ik een verhaaltje dat begon met ik heb mijn stembanden doorgeknipt vannacht. tragisch. maar echt, mensen praten te veel.

mijn baas kwam mij vandaag officieel vertellen dat het zomereinde nabij is. mijn functiecategorie is er eentje van summer replacer, you see. ze voegde er nog aan toe honderdtien procent tevreden te zijn, maar de kosten swingen de pan uit en de workload daalt. adieu? eerlijk, ik ben ook gewoon toe aan iets anders. maar nog geen zomereinde hier, momenteel is er zelfs een ietsje keuzestress als het aankomt op vakantiebestemming kiezen. wat een luxebeesten zijn we toch.

dinsdag 5 augustus 2008

crêperies

een speedtrip bretagne -twee dagen, zeshonderd km enkele reis- bleek een deugddoende tussenstop in een energievretende periode. intussen is de rust weergekeerd - het was alweer de zee, ik zweer het je - en kijk ik enorm uit naar september. 30 dagen waarvan elk uur van mij is. foto op cap fréhel.

woensdag 30 juli 2008

zomerslaap

vannacht -toen ik het raam van mijn slaapkamer opentrok- was er alleen maar stilte. geen broeierige stad meer op de achtergrond. gent is uitgefeest, we zijn moe en uitgeput. ik keek op en zag een lichtje in het avonddonker, daar vele kilometers hoger. en ik wou dat ook ik aan boord was. wachten. voorlopig plonzen we in opblaasbadjes. we pletten het gras in begijnhoftuintjes. en we proberen dat zomergevoel toch een beetje vast te grijpen. vijf weken en tellend.

zondag 20 juli 2008

basis

PHILIPPINES- One in six school-age children is being deprived of education and the number is rising steadily, the National Statistical Coordination Board (NSCB) said Monday, indicating that the country is still far from its goal of providing education to all.

The percentage of children enrolled in primary school was down to 83 percent in the 2006-2007 school year from 90 percent five years earlier, the NSCB said in a study, according to Agence France Presse (AFP).


The numbers are even worse for secondary education at 59 percent, though they have been steady over five years, AFP said.


President Gloria Macapagal-Arroyo acknowledged last month that the rising cost of food and energy might be pricing education out of the reach of some Filipino families. She ordered schools not to require their students to wear uniforms to reduce the cost.

goh, soms weten politici toch van aanpakken..

zondag 6 juli 2008

eldorado



het zal aan mij liggen, maar het mooist aan eldorado vond ik de aftiteling. omdat de titeltrack daar over liep. koen gisen en an pierlé, bij momenten een heerlijk muzikaal koppel.

de film eldorado, waar zoveel om te doen is: prijsbeest in cannes, veelbelovend belgisch talent. ik zie wel waarom: mooie fotografie, absurde ingetogen humor, een door het verhaal drijvende eenzaamheid, en een ondermaats maar verademend ritme. maar toch, de vonk sloeg niet over. jammer.

vrijdag 4 juli 2008

nacht

soms zijn de weken lang. de dagen kort. maar de nachten kalm. nu is het anders. straks is het vrijdagochtend, nu is het donderdagnacht. en ik slaap niet. het is weer dat moment, denk ik. het routineuze kruipt stilaan in de dagtaak en het hoofd kan daar niet mee om. onrust. zin in anders en elders. honderd en één mogelijke routes, en dromerige gedachten schieten alle richtingen uit. zoeken is gewoon leuker dan vinden, ik weet het bijna zeker. niet vinden is dan weer iets moeilijker te slikken. maar daarom is er de nacht, die sust. meestal toch.

maandag 23 juni 2008

bosworth


soms grijpt een foto mij zo stevig vast dat ik er luidop van ga vloeken. dit is er eentje van ali bosworth. meer hier en hier.

zondag 22 juni 2008

joan

belgië is maar een vlek groot op de wereldkaart, en toch, ik denk dat de doortochten van joan as policewoman intussen nog amper op één hand te tellen zijn. nochtans, de amerikaanse joan wasser staat solo nog niet zó lang in de schijnwerpers. ditmaal de keuze voor de brusselse beursschouwburg, mooie locatie om haar tweede worp 'to survive' voor te stellen, voorbije woensdag.

vaste waarden tijdens een joan as policewoman optreden: haar bizarre maar soms rake praatjes tussen, en haar sprekende expressie tijdens de nummers. al heel snel durfde ze het aan om het publiek muisstil te krijgen met 'to be lonely', een puur liefdesnummer dat - zo gaan de geruchten - met ex-vriendje jeff buckley in gedachten zou zijn geschreven. Intens stil was het, van dat niveau dat zelfs een sluiter oorverdovend luid klonk (wat is dat toch met die irritante fotomensen..).

andere pieken waren meer geoliede nummers uit de eerste plaat: christobel, feed the light. verbluffend vocaal uithalen of furieus tekeer gaan tegen de states (mij blijven plakken sinds vorige optredens) deed ze niet. wel: haar bassiste rainy orteca en drummer parker kindred een lijntje gunnen. beide zongen mee op 'to america' en 'i defy', enkel leuk als sfeerversterker als je't mij vraagt.

maar los van enkele missertjes, zat en zit het goed met 'to survive'. geen plaat om het doorsnee publiek mee aan te vallen, maar dat hoeft gelukkig ook niet. de single, 'to be loved':



zondag 8 juni 2008

hob·by

niet dat ik ooit zo wild ben geweest van definiëren, maar zomaar woorden opzoeken in het woordenboek, ik kan het stilaan tot mijn hobby's rekenen denk ik. hobby, nog zo een woord. [1. bezigheid die men voor zijn genoegen of ontspanning doet]

zondag 1 juni 2008

uitverkoren

we keken: lemon tree

het is geen makkie om naast een minister te huizen. zeker als het behoud van je citroenbomen een staatszaak wordt. in 'lemon tree' deelt de palestijnse weduwe salma een prikkeldraad met de israëlische minister van defensie. haar plantage van citroenbomen grenst aan zijn woonst, en dat zint de veiligheidsdiensten niet. potentieel gevaar voor sluipschutters, zo'n onoverzichtelijke boomgaard. kordaat besluit: de bomen zullen sneuvelen en salma wordt gesust met een vergoeding.

maar de vrouw laat het er niet bij, en brengt de zaak voor het hooggerechtshof. wat elders tussen pot en pint bediscussieerd zou worden, neigt hier al snel naar een politieke tweestrijd israël - palestina. al is één iemand niet helemaal zeker van haar grote gelijk. de vrouw van de minister. zij schippert tussen het goedkeuren van die overdreven veiligheidsdrang en het sympathiseren met de ietwat mysterieuze, maar ongevaarlijke buurvrouw. de mooiste momenten van de film zijn dan ook die waarin beide vrouwen elkaar in de ogen kijken, op een paar meter afstand van elkaar, maar vanuit geheel andere werelden.

of zoals ze met de camera op de neus aan een journaliste vertelt: ik zou graag een betere buurvrouw zijn, maar er is te veel politiek mee gemoeid.

Goed terechtkomen, zo werd ons ingepeperd, was het allerbelangrijkste.
Ik en mijn woorden wilden goed terechtkomen. Hoewel ik me met de foute woorden kleedde, ergens moesten ze in de mode zijn. Ergens. Ooit.
Je geraakte nooit uit de kast van het heelal. Dat hoefde niet, want alles was er voorhanden. Het kwam erop aan te zoeken naar de juiste combinaties, de juiste doseringen.
Schuiven, verschuiven, uitschuiven, dat werd het grote experiment.
uit: Held, Saskia De Coster

donderdag 29 mei 2008

mondiaal

het saharazand op de motorkap van de auto en de pitloze chileense druiven in de koelkast. tegenwoordig komt alles van overal.

zondag 25 mei 2008

als de aarde beeft

(Bailu, Sichuan. 12 mei)

zaterdag 24 mei 2008

zelfstandig

ladenkastje in elkaar gezet: handleiding in 27 prentjes. in obscure buurten rondgereden: eruit gegidst door irritante gps stem. verjaardagstaartje gebakken: kookboek met suiker tussen de bladzijden, onvermijdelijk. draadloos netwerk geïnstalleerd: niet eens een helpdesk moeten bellen. koffie = senseo. goed bezig. zelfstandig en zo.

donderdag 22 mei 2008

checklist

allemaal goed en wel, zo eens iemand van toen opnieuw zien. maar als ze nog maar eens het rijtje klasgenootjes aflopen, en het de richting en-weet-je-wie-er-gaat-trouwen uitgaat, dan ebt mijn interesse weg. geen idee wie of wat het is dat ervoor zorgt dat iedereen gelooft dat je het pas tot iets schopt in het leven als de checklist relatie - vaste job - auto - woonst netjes afgewerkt is. ik was er niet bij toen ze die levensvisie verspreidden, denk ik. en als je dan zegt dat je wil reizen voor lange tijd, dan is het: wow, ik wou dat ik dat ook kon. rare wezens, toch.

doet denken aan m. en ik laatst in de kantine op het werk. beide in de rij met plateau in de handen. 'hey hey, guess what, ik heb een auto gekocht!' één blik uitwisselen en met moeite een lachbui onderdrukken. zie ons hier nu staan. growing up. oh help.

dinsdag 13 mei 2008

mooi woord


n
acht·bra·ker : iemand die vaak tot diep in de nacht opblijft

donderdag 8 mei 2008

nargis

altijd maar op dat fietspad aan de andere kant. tegen de richting met autolichten in de ogen. het houdt je alert, dat wel. nachtwinkels. bureaulampjes. etalages. tankstations. overal licht. moet de nacht niet donker zijn?

ook nog, elke nuchtere ochtend in de krant een nieuw cijfer voor myanmar. het begon bij 300. vandaag 100.000. en gewoontjes die bladzijde omslaan en verder koffie drinken. is dat niet heel fout?

vragen blijven stellen!

vrijdag 2 mei 2008

ebenizer

"een vluchteling uit kameroen heeft gisteren zelfmoord gepleegd in het asielcentrum in merksplas. na een mislukte uitwijzing op zaterdag, wachtte hij er op een volgende
v e r w ij d e r i n g s p o g i n g
."

woorden kunnen hard zijn. unfair behandeld worden in dit apenland, en dan ook nog een term die alleen maar doet denken aan hardnekkige vetvlekken. jezus.

donderdag 1 mei 2008

verdomd mooi



om ter vreemdst is het, werken op een feestdag. een beetje tegendraads bijna. de wekker de dag horen inzetten, en ergens dat gevoel dat het niet klopt. vreemd. toch fluitend de auto in, het lege asfalt op. amper iemand op straat, eindelijk eens niet dat wrange deel-van-de-stoet gevoel. alles anders, alles hetzelfde. en dan op een verlaten werkplek in duo gewoon 'er zijn'. hmm, we waren weer eens nuttig vandaag. morgen deel twee.

vrijdag 25 april 2008

spreidstand


"Ons land is zo dichtbevolkt
dat enige spreidstand
altijd leidt tot verpletterde tenen"


>> Dorian Van der Brempt

woensdag 16 april 2008

the potential of you and me



narrow stairs, 13 mei.

en meer data die ik heb aangekruist:
20 mei: a skin, a night
09 juni: to survive

zondag 13 april 2008

ninth floor

Jessica Dimmock is een Amerikaanse fotografe. Ze was bijna drie jaar lang een stille getuige van het leven van een groep heroïneverslaafden in een appartement in Manhattan. Haar fotoserie The Ninth Floor is te zien in het Foam.

"I was on the street fiddling with a digital camera because as of then I had not used one before. I was approached by a cocaine dealer who made it clear that he was a dealer. Over the course of the conversation he made it clear that if I wanted to follow him and photograph him I could. He took me to a variety of places - parties, people's apartments, the owner of an escort service. The last place he ever took me was the apartment where the project starts. He was arrested shortly thereafter, and I have never seen him since, despite trying to find him. But because he brought me to this apartment and made the initial introduction I went back with prints from my first visit. After that, and some slow starts, I was allowed to return at any time." (..magnum blog)

donderdag 10 april 2008

tegenwind


er is zo weinig lucht in de stad, zei ze.
er is wel wind, zei ik.
tegenwind.

(but the night is a certitude)

zondag 30 maart 2008

evening sky

makke bedoening zaterdagavond op het feestje van brudio stussel. tot, omstreeks één uur, in de balzaal, een tengere krullenbol op het podium stapt. met het nodige charisma, daar niet van. zal ik schrijven een rockgod?

een uur lang gebiologeerd staan kijken, luisteren, voelen. naar bij momenten bijzonder grillige versies van wat in de pers nog subtiele powerpop heette. ijzersterk which of us. tim vanhamel, met de nodige cool en afgeschermd door een donkere zonnebril. en dan tegelijk zijn gekwelde binnenste te grabbel gooien. het kan verdomd pijn doen, toch.

zaterdag 29 maart 2008

l'instant décisif

"een roman en een film gaan over concrete personages in een concreet land, over paul en marie, in 1970, in brussel. poëzie en fotografie gaan over iedereen, altijd, overal. ze abstraheren ze, veralgemenen ze, maken ze tijdloos. journaalbeelden van oorlog gaan over deze ene oorlog. een goede oorlogsfoto kan over vijfentwintig oorlogen tegelijk gaan, vat ze allemaal samen in één beeld"

(uit 'Intimiteit onder de melkweg', Herman de Coninck)

senioren op de televisie, het werkt!
ik vind dit op een of andere manier extreem grappig..


zondag 23 maart 2008

la roche en ardenne

schuifelen op ijs, wegzakken in een massa sneeuw, ploeteren in een smeltende brij.. de zondagse wandeling was een beetje avontuur. een goeie vijf uur onderweg in een aangenaam zonnetje en een heerlijke stilte. beetje afgeweken van de geplande route en uiteindelijk met zompig schoeisel terug de bewoonde wereld in gestapt. een witte waalse pasen, het is eens iets anders.





vrijdag 21 maart 2008

weerwolven

"het koudste uur van de 24 uur?
dat is het uur tussen hond en wolf.
tussen 5 en 6 uur 's morgens,
dan gaan de laatste hoeren slapen.
en de eerste arbeiders werken"

Jean-Marie H. Berckmans


in weerwolven, vanaf maandag op canvas!

woensdag 12 maart 2008

alcohol

veertig procent van de vlamingen vindt dat jongeren tot hun achttiende moeten wachten voor ze hun eerste pintje of glaasje wijn drinken. terwijl ik dat las, zag ik de taferelen weer levendig voor mij. van nonkels die de eerste communicantjes nog een glazeke schuimwijn inschenken. jongere broertjes die eens mogen nippen van de dubbele trappist van de papa. en de tutter van de jongste spruit die voor de leute eens in het aperitief maison wordt gedompeld. soms snap je 't toch gewoon niet, de vlaming en zijn meningen.

maandag 10 maart 2008

blood runs through your veins


een strakke, venijnige wind net voor tien uur zodat mijn ticketje verdorie bijna uit mijn handen vloog. en dan de hemelsluizen die het niet meer hielden tegen half twaalf. hoeveel symbolischer en mooier kan het zijn. tussenin, een storm van ruim negentig minuten in de concertzaal van de vooruit: editors.


ik zou tom smith eens een onze vader'tje willen horen zingen. of de woorden beminde parochianen op z'n minst. eens kijken hoe vol de gelovige bankjes dan zouden zitten. feit is: editors is bezwerend, sussend én weerbarstig. ze voelen perfect aan hoe kort het lontje is, en zijn volgens mij dan ook één van de actueelste bands van het moment.

teren op de tijdsgeest. ik heb mij eind vorig jaar -toen ik 'an end has a start' in mijn eindejaarslijstje op twee neerplofte- de bedenking gemaakt: als ik nu ergens in een godvergeten kalm stadje in de midwest zou wonen, hoe vaak zou ik editors dan draaien? anno 2008 in west-europa: veel. zeker als we weer eens doorheen de week spurten.

maar hoe explosief ook het concert, er hing een warme gloed over de zaal. en de diepe stem van tom smith heeft alweer eens indruk gemaakt. om over die teksten nog maar te zwijgen.

zondag 9 maart 2008

week tien

de tiende week van het jaar is alweer achter de rug. heb ik in de vlugte meegepikt en onthouden:
.dat frieda van wijck dinsdag róisín murphy in de studio had en startte met een reeks slaapverwekkende vragen. ik werd daar geweldig zenuwachtig van.
.dat nu ook egypte besloten heeft om een muurtje te bouwen op de grens met gaza. ook daar word ik zeer onrustig van.
.dat superamas een deugnieterig collectief is. in het land om hun maatschappijkritisch drieluik op ons los te laten. leuk om zien dat ze er op een amusante manier in slagen om eens stevig te rammelen met moderne denkbeelden, oppervlakkigheid en consumptiedrang.
.dat ik na een doortocht op icelandic airwaves bijna zou gaan geloven dat in het hoge noorden dromerige mutsmensjes met gekke accenten zomaar in het wild groeien.

zaterdag 8 maart 2008

satelliet stijn

"ik zou monza graag zien uitgroeien tot een soort creatief collectief dat zich met muziek, film en audiovisuele kunst bezighoudt." (Stijn Meuris)

en de mooiste hoes van 2008 is een feit. zomaar op flickr gevonden, zei hij.

vrijdag 29 februari 2008

plaatjes

2008 so far..
-cat power, jukebox
-girls in hawaii, plan your escape
-hot chip, made in the dark
-goldfrapp, seventh tree
-nada surf, lucky
-tim vanhamel, welcome to the blue house
-eddie vedder, into the wild ost
-adam green, sixes & sevens (maart)
-monza, attica! (maart)
-guillemots, red (maart)
-devotchka, a mad and faithful telling (maart)

toch, ik heb het gevoel dat ik vanalles aan het missen ben.. iemand koopsuggesties?

woensdag 27 februari 2008

zeevruchten



ze zijn soms op het randje van zeurderig, maar toch.. een aantal niet te missen comics bij tales of mere existence.

hij vult zijn dagen met interviewsessies. voor grote kranten, kleine kranten, gratis kranten. krant-achtige magazines en magazines van kranten. krenten-kranten, jeugdhuiskranten en schoolkranten. en, hij blogt voor de morgen. zeg en schrijf iets moois, stijn meuris.

zaterdag 23 februari 2008

A&E



het ziet er naar uit dat ik komende week nog eens naar het muziekwinkeltje zal mogen hollen. Seventh Tree - Goldfrapp.

dinsdag 19 februari 2008

zeep

het kan al eens confronterend en zenuwslopend zijn, voor een winkelrek staan met een onvoorstelbaar breed assortiment aan douchegels. zeker als kiezen niet je sterkste kant is. waar zijn het washandje en de klomp zeep gebleven? en la mama die je er aan herinnert dat het achter de oren en onder de oksels nog niet genoeg schuimt. en de babyshampoo en bijhorende zwembril. want die mochten we al eens opzetten als het tijd was om het goedje af te spoelen en door het putje te zien verdwijnen.

"zie eens hoe proper we weer zijn.."

dinsdag 12 februari 2008

zonwarmte

het geel in het filmpje hieronder lijkt al bijna self-fulfilling. want wat een heerlijk weertje de laatste dagen. nu mag een ander nog zo hard zweren bij knisperende haardvuren. of dwepen met winterse huiskamer coziness. not me. ik ben voor zonlicht. en zonwarmte. opkikkeren dat we daarvan doen!

drie dagen langs molse meren gebivakkeerd, in alle rust en kalmte. liters frisse lucht door de longen gepompt, langs slibberige jogpaadjes bij het water. en meer idyllische taferelen. weg van alles.

en dan opnieuw de gejaagde stad in. al remmen de eerste terrasjes dat tempo af. maar dan toch weer internet en veel letters. infojunk. op de nieuwsbeelden moest de geïnterviewde de ogen tot spleetjes knijpen door het felle zonlicht. hij achter de microfoon liet dan weer een vette schaduw na op de jas van de spleetoog. weermannen hadden er niets meer aan toe te voegen.

ook nog tegen de hipste jobaanbieding in weken aangebotst. en dan een paar keer moeten slikken. want het is een beetje als de bokaal met snoep die bovenop de kast stond. watertanden en willen groeien.

maar goed, zolang de zon schijnt.. laat maar komen.

zondag 3 februari 2008

sébastien schuller

dinsdag 29 januari 2008

een sliert

er liep een sliert kinderen over het zebrapad, met boekentasjes op de rug. de laatste in de rij sleepte zijn sportzak over de grond. het touwtje wel stevig in handen, maar in gedachten ergens ver weg. neuriënd ook. een korte berisping van de juf doorprikte zijn dagdroom. en in drie, vier huppen sloot hij weer aan bij de groep.

het is overal een beetje hetzelfde verhaal.

maandag 28 januari 2008

ehm

het was één ongemeend tikje en dan hulpeloos toekijken hoe die dominoblokjes er in razende vaart vandoor gingen. de kraan dichtgooien en dan de meubelen redden. maar goed, we zijn er nog.

woensdag 23 januari 2008

small gods

Alles is zo oppervlakkig. Die innerlijke wereld, die we soms nog voelen, maar niet kunnen verwoorden, zijn we kwijtgeraakt. We gaan eraan voorbij, al was het maar omdat er geen geld mee te verdienen valt.
..(Dimitri Karakatsanis)

zaterdag 19 januari 2008

agenda

omdat lijstjes behalve saai soms toch ook handig zijn. alles hieronder past in '..binnenkort toch maar eens tijd maken voor..' of '..toch al serieus aan het uitkijken naar..' totaal onvolledig ook.

.small gods van dimitri karakatsanis
.it's a free world van ken loach
.vantage point van dEUS
.jukebox van cat power (silver stallion!)
.the crying light van antony and the johnsons
.iets nog zonder titel van death cab for cutie
.plan your escape van girls in hawaii
.lucky seven bij lucy
.joost vandebrug in foam
.kamp jezus door wunderbaum
.spam op canvas (twee maal gemist. wat een mooie canvassite intussen)
.tim vanhamel in charlatan

zo veel willen schrijven dat ik uiteindelijk niets op papier krijg. het hoofd staat maar niet stil. eerst maar eens brood halen. nog een koffie. telefoontje hier, mailtje daar. heen en weer slingeren op het internet, zo veel te lezen en uit te zoeken. misschien moet ik gewoon nog een uurtje onder het dons.

bij deze leg ik mezelf maar één taak op voor het weekend. into the wild kijken. de rest moet maar even wachten.

Sean Penn:

De drang om te zwerven heeft me altijd gefascineerd: geen betere manier om je grenzen te verleggen, om te testen of je nog wel kunt functioneren buiten je veilige cocon. Maar het vergt moed.

zondag 13 januari 2008

seabearia

eentje om nog snel te ontdekken. voor ze definitief doorbreken, ergens dit jaar. seabear, uit het eveneens nog te ontdekken reykjavik.


dinsdag 8 januari 2008

zeven

zeven woorden in de krant van gisteren
al was het maar in een wegwerpcolumn

maar in woelige de.redactie.punt.be tijden
hier op gegniffel onthaald:

de wereld gaat ten onder aan meningen

maandag 7 januari 2008

de ghanees

hij was paul from ghana. ik was grace from ghent. wij stonden samen op de stoep schaapachtig naar een rood verkeerslicht te staren. het heeft iets absurds, wachten op groen terwijl de stad al slaapt.

we praatten, vier zebrapaden en een bushalte lang. kort eigenlijk. maar toch, het was een mooie afsluiter van mijn weekend.

alleen al, omdat paul de man is waar half vlaanderen op dat uur gillend van zou willen wegrennen. of toch tenminste met de handtas stevig tegen het lijf gesnokt, en oogcontact vermijdend, voorbij wil hollen.

en dat ik dat niet had,
er zelfs niet aan heb gedacht,
ik was daar best wel fier op.

toen, op de bus, kwam er een dronkaard bijna op m'n schoot zitten.

zaterdag 5 januari 2008

platte rust

mon dieu. en toen lag ik op de zetel met lorsque j'étais une oeuvre d'art. en een woordenboek op grijpafstand. die talen een beetje opblinken, het was er bij op 1 januari. en dat er zoiets bestaat als le passé simple, was ook al lichtjes gaan schemeren. wij mochten daar vroeger altijd een nulletje bij zetten in ons grammaticaboek, jullie ook? wel de moeite anders, het boek.

le meilleur moyen d'obtenir une réponse était de ne pas poser de question..

donderdag 3 januari 2008

stokje

moeilijke vragen via pironik.

3 artiesten die ik in 2007 leerde kennen:
.vincent moon, de fransman die filmpjes maakte bij veel muzikaals dat mij het voorbije jaar kon smaken. the national, beirut en alle take away shows om maar iets te noemen
.binnengedonderd in de werelden van johnny cash en joy division
.husky rescue, bevreemdend maar oh zo mooi

3 dingen die ik niet licht zal vergeten:
.bus 3, het is een beetje de wereld in het klein
.het besef dat ik maar een krimp moet geven, en er al mensen zijn die voelen dat er iets scheelt. het lijkt er dan toch op dat ik rond mij somebodies aan het verzamelen ben die lang willen blijven hangen, gelukkig maar.
.een kus in een deuropening bij het ochtendgloren (waar kwam dat vandaan en waar is het heen)

3 stommiteiten, blunders, schaamtelijkheden:
.gestopt met fotolessen wegens te ver van huis. uiteraard is dat makkelijk elders opnieuw op te nemen, ooit. maar ik heb daar iemand achtergelaten waar ik nog veel van kon leren. en niet in het minst op fotografievlak. damn, leo.
.mezelf een paar keer verloren in alles en niks.
.een sollicitatiegesprek ergens in een brusselse toren, waar ik opeens bijlange niet meer wist waarom eigenlijk.

3 dingen waar ik trots op ben:
.dat ik mijn trots opzij heb gezet, een bureau heb gezocht en heb gewerkt. centjes opzij zetten enzo
.dat ik dat toch wel lang heb volgehouden, heb ingezien dat ik daar niet paste, en vriendelijk ben vertrokken
.dat ik besloten heb om binnenkort eventjes met mezelf te gaan reizen, dat het scary is allemaal en dat ik dat gerust wil toegeven

3 gekochte of gekregen dingen:
.filmtickets, concerttickets en expotickets. naar de wereld kijken door de ogen van een ander, ik krijg er geen genoeg van
.vreemde uitspraken van wildvreemde mensen.
.een haarschaar, echt leuk.

drie mensen die de moeilijke vragen krijgen: oran, bas en funky monkey


dinsdag 1 januari 2008

2008

lieve mensen allemaal,
gelukkig nieuwjaar!

het wordt goed.
misschien, en ik geloof het wel,
wordt het zelfs beter.
als we het maar genoeg willen.
toch?

gewenst gekregen, met graagte aanvaard, en bereid om te delen:
geluk. passie. warme ontmoetingen. nieuwe horizonten.
prikkels. inspiratie. dromen.

proberen we dit jaar met een grote bocht te ontwijken:
sufheid. desinteresse. sleur.

zal alweer grote haat-liefde worden:
tijd en ik.
tikt te snel weg, blijft te lang hangen.
er achterna hollen, het een duwtje moeten geven.

maar goed.
het is 1 januari 2008, 22u20.
ik wens jullie een fantastisch jaar.

grace -x